ella
Situering
Na de federale regering trok ook de Vlaamse regering vorig jaar een pak extra middelen uit voor een betere verloning en waardering van het personeel in de verschillende Vlaamse social-profitsectoren.
Dit resulteerde in het zesde Vlaams Intersectoraal Akkoord (verder afgekort als VIA6) voor de social/non-profitsectoren 2021-2025.
Toepassingsgebied
Het akkoord betreft zowel de private als de publieke zorgsectoren.
Meer bepaald is VIA6 van toepassing op:
- enerzijds de zogenaamde geregionaliseerde sectoren (de sectoren die sinds de staatshervorming van 2014 naar Vlaanderen zijn overgeheveld: de ouderenzorg, PVT, revalidatieziekenhuizen, revalidatiecentra, beschut wonen en de multidisciplinaire begeleidingsequipes en netwerken palliatieve zorg);
- en anderzijds de “klassieke Vlaamse sectoren” (centra geestelijke gezondheid, zorgraden, sector mensen met een beperking, gezinszorg, kinderopvang, maatwerkbedrijven, socio-culturele sector enz.).
Wat voorziet dit akkoord?
Het akkoord valt in twee grote luiken uiteen:
- koopkracht;
- kwaliteit en bijkomende handen.
We sommen de belangrijkste koopkrachtmaatregelen op.
- voor de geregionaliseerde zorgsectoren: de volledige uitrol van een gemeenschappelijke functieclassificatie en loonhuis (het IFIC-loonmodel):
- voor de private sectoren is dit voorzien vanaf april 2021 (met een eerste betaling aan 100% in juli en retroactieve looncorrecties voor de maanden april, mei en juni 2021).
- voor de publieke geregionaliseerde zorgsectoren ligt de focus op uitrol in 2021.
- voor de klassieke Vlaamse sectoren van de private sector: een structurele loonsverhoging voor iedereen, met daarbovenop voor een aantal focusfuncties een forse bijkomende verhoging om gelijkwaardigheid na te streven met vergelijkbare functies in de ziekenhuizen.
In dit kader willen de klassieke VIaamse sectoren van de publieke en private sector samenwerken aan het ontwikkelen van een Vlaams loonhuis tegen 2023.
- voor de private sector: een consumptiecheque van 300 euro per VTE;
- voor de publieke sector: verhoging van de eindejaarstoelage (eenmalig voor 2020, recurrent vanaf 2021).
Daarnaast worden in alle sectoren bijkomende jobs gecreëerd.
Elke organisatie kan zelf de invulling van die extra jobs bepalen in functie van lokale noden en behoeften, na lokaal sociaal overleg.
Voor de geestelijke gezondheidszorg gaat het om een 100-tal bijkomende jobs, voor de ouderenzorg om 1584 VTE voor de private sector en 680 extra VTE voor de publieke sector. De middelen kunnen ingezet worden voor de aanwerving van zowel zorgpersoneel als andere functies.
Wat betekent dit voor de werkgever?
Dit VIA-akkoord moet nog verder uitgewerkt worden. Voor de private sector gebeurt de verdere uitwerking via collectieve arbeidsovereenkomsten. Voor de publieke sector via protocols.
Het akkoord heeft betrekking op zowel de private als publieke social-/non- profit organisaties in de volgende Vlaamse sectoren:
- Klassieke VIA-sectoren:
- diensten voor gezins- en bejaardenhulp (PC 318.02 en publieke tegenhanger);
- opvoedings- en huisvestingsinrichtingen en -diensten (PC 319.01 en publieke tegenhanger);
- welzijns- en gezondheidssector (PC 331 en publieke tegenhanger);
- maatwerkbedrijven (PC 327.01);
- socio-culturele sector (PC 329.01 en publieke tegenhanger);
- lokale diensteneconomie (alle betrokken sectoren);
- werkgevers van persoonlijke assistenten in kader Persoonsvolgend Budget (PVB) of persoonlijke-assistentiebudget (PC 337 enkel PAB/PVB).
- Geregionaliseerde zorgsectoren:
- revalidatieziekenhuizen en psychiatrische verzorgingstehuizen (PC 330.01.10 en publieke tegenhanger);
- ouderenzorg (PC 330.01.20 en publieke tegenhanger);
- revalidatievoorzieningen (PC 330.01.41 en publieke tegenhanger);
- initiatieven voor beschut wonen (PC 330.01.51 en publieke tegenhanger);
- multidisciplinaire begeleidingsequipes palliatieve zorg (PC 330.04-MBE).
Wat betekent dit voor de publieke sector?
Het akkoord betreft zowel de private als de publieke zorgsectoren.
Merk op! Publieke sector: compensatieregeling niet-VIA-personeel
De personeelsleden van diensten die behoren tot de socio-culturele sector werken binnen dezelfde gemeentelijke organisatie als de personeelsleden die niet tot een VIA-dienst behoren.
Ze hebben geen loon- en arbeidsvoorwaarden die afwijken van die van het overige gemeentelijke personeel. Indien men koopkrachtvoordelen toekent aan de personeelsleden van de socio-culturele sector leidt dit meteen tot een vraag naar een analoog koopkrachtvoordeel voor het overige gemeentelijke personeel.
Daarom voorziet de Vlaamse regering ook een compensatie voor de lokale besturen. Dit om aan deze personeelsleden - naar analogie met de personeelsleden van de socio-culturele sector - een koopkrachtverhoging van 1,1% te geven. Dat bedrag wordt jaarlijks aangepast aan de index. Dit moet nog wel verder uitgewerkt worden in comité C1.
