Een CAO van de Nationale Arbeidsraad (NAR) regelt de werkgeverstussenkomst in de prijs voor het woon-werkvervoer.
De NAR voorziet volgende wijzigingen:

• een verhoging van de werkgeverstussenkomst voor woon-werkverplaatsingen, met de trein, vanaf 1 juli 2019;
• een verplichte bijdrage van de werkgever in de prijs voor een abonnement op ander openbaar vervoer dan de trein vanaf de eerste kilometer.
  Deze wijziging gaat in vanaf 1 juli 2020.

Wijzigingen werkgeverstussenkomst woon-werkverkeer

Trein

Sinds 1 februari 2009 bleef de tabel met forfaitaire bedragen voor de werkgeverstussenkomst in de treinkaart ongewijzigd.

Vanaf 1 juli 2019 zal de tussenkomst van de werkgever in de prijs van de trein verhogen. Over een verdere aanpassing zal om de 2 jaar onderhandeld worden.

Ander openbaar vervoer

Voor het ander openbaar vervoer dan de trein (tram, metro, bus en waterbus) is momenteel een bijdrage van de werkgever in de prijs van het abonnement voorzien voor verplaatsingen vanaf 5 km.

Vanaf 1 juli 2020 wordt dit uitgebreid en zal er een verplichte tussenkomst zijn vanaf de eerste kilometer.

Privé-vervoer

Op sectoraal en ondernemingsvlak verwijzen collectieve arbeidsovereenkomsten vaak naar de werkgeversbijdrage in de treinkaart.

Die tussenkomst mag behouden blijven op basis van de huidige tarieven (tabel werkgeversbijdrage die van toepassing is sinds 1 februari 2009).

De sectoren en werkgevers hoeven op dit ogenblik dus niet opnieuw te onderhandelen en moeten de verhoogde tussenkomst voor de trein vanaf 1 juli 2019 niet toepassen.

Aanbevelingen duurzame mobiliteit

De sociale partners formuleren ook enkele aanbevelingen inzake duurzame mobiliteit.

Aan de ondernemingen vragen zij de beschikbare instrumenten te benutten. Meer bepaald

• het federale mobiliteitsbudget dat werkgevers sinds 1 maart 2019 kunnen introduceren.
  Via het mobiliteitsbudget kunnen werknemers de bedrijfswagen waarover ze beschikken of waarvoor ze in aanmerking komen, inruilen voor een budget en zo kiezen voor een combinatie van duurzame vervoermiddelen.
• de fietsvergoeding, vrij van RSZ en belastingen, indien maximaal 0,24 EUR per effectief getrapte woon-werkkilometer.

Aan de federale overheid vragen ze een verlenging van de derdebetalersregeling. Hierbij factureert de openbare vervoersmaatschappij de werkgeverstussenkomst in de kostprijs rechtstreeks aan de werkgever.

Ook de zogenaamde 80/20-overeenkomst verdient aanbeveling. Hierbij betaalt de werkgever 80% van de treinkaart, de overheid financiert de overige 20%. Zo garandeert men de kosteloosheid voor de werknemer.

Bovendien engageren de sociale partners zich om een nieuw instrument te ontwikkelen om de modal shift naar alternatieve en duurzame vervoersmiddelen te stimuleren en faciliteren.

Dit nieuwe instrument zal gericht zijn op werknemers zonder (recht op een) bedrijfswagen. Deze komen immers niet in aanmerking voor de federale initiatieven rond duurzame mobiliteit: de mobiliteitsvergoeding (of cash for car) en het mobiliteitsbudget.