Versoepelingen vanaf 1 maart 2019

In het voorjaar van 2018 lanceerde de regering de mobiliteitsvergoeding. Via dit systeem kunnen werknemers met een bedrijfswagen (die ze privé mogen gebruiken), deze inleveren in ruil voor een financiële vergoeding. Deze mobiliteitsvergoeding kent een gunstige sociale en fiscale behandeling.

 

Opdat de mobiliteitsvergoeding een volwaardig alternatief kan zijn voor het recent gelanceerde mobiliteitsbudget, brengt de regering enkele versoepelingen aan het systeem aan.

 

Wijzigingen op verschillende punten

 

Uitbreiding toepassingsgebied: ook voor wie recht heeft op bedrijfswagen

Het systeem van de mobiliteitsvergoeding is niet langer enkel toegankelijk voor werknemers die al gedurende een welbepaalde periode over een bedrijfswagen beschikken, maar ook voor wie al voldoende lang voor een bedrijfswagen in aanmerking komt.

 

Vanaf 1 maart 2019 kan een werknemer een mobiliteitsvergoeding aanvragen bij de huidige werkgever wanneer hij:

 

• op het moment van de aanvraag minstens 3 maanden ononderbroken een bedrijfswagen heeft of ervoor in aanmerking komt; 

• en minstens 12 maanden een bedrijfswagen heeft of ervoor in aanmerking komt in een periode van 36 maanden voorafgaand aan de aanvraag.

 

Deze minimumtermijnen gelden nooit bij aanwerving. 

Wie nieuw in dienst komt, kan dus meteen instappen in het systeem. Weliswaar op voorwaarde dat het systeem van de mobiliteitsvergoeding al bestaat bij de werkgever.

 

Let op!
Een werkgever kan de mobiliteitsvergoeding maar invoeren wanneer hij gedurende een ononderbroken periode van 36 maanden onmiddellijk voorafgaand aan de invoering één of meerdere bedrijfswagens ter beschikking stelde van één of meerdere werknemers.

Voor startende werkgevers geldt een uitzondering op deze minimumtermijn.

 

Bovendien mag de werknemer pas vanaf 1 maart 2019 in dienst komen, in een functie die recht geeft op een bedrijfswagen.

 

De minimumtermijnen gelden ook niet bij een bevordering of functiewijziging die plaats vond vóór 1 maart 2019.

Wie pas vanaf die datum door zo'n carrièrewending in aanmerking komt voor een bedrijfswagen, moet deze minimumtermijnen wél uitzitten.

 

Bedrijfswagenattest verdwijnt

De bijzondere regels die gelden bij wijziging van werkgever, verdwijnen. Het beschikken over (of het in aanmerking komen voor) een bedrijfswagen, wordt vanaf 1 maart 2019 uitsluitend beoordeeld bij de huidige werkgever.

 

Dat betekent dat ook het bedrijfswagenattest vanaf 1 maart 2019 verdwijnt.

 

Tot 1 maart 2019 moest een werkgever dit attest uiterlijk bij het einde van de arbeidsovereenkomst bezorgen aan elke werknemer die een bedrijfswagen ter beschikking had of al een mobiliteitsvergoeding ontving.

 

Mobiliteitsvergoeding: van statisch naar dynamisch

De mobiliteitsvergoeding was een statisch gegeven. Op het moment van inlevering van de wagen lag de grootte van de mobiliteitsvergoeding vast. Carrièrewendingen beïnvloedden het bedrag niet.

 

Ook dit wijzigt vanaf 1 maart 2019. Naar analogie met het mobiliteitsbudget, zal de mobiliteitsvergoeding stijgen of dalen, wanneer men door een bevordering of functieverandering terecht komt in een functie waaraan een wagen van een hogere of lagere categorie verbonden is.

 

Aanvraagprocedure: melding berekeningswijze en bedrag

De werknemer die in het systeem wil instappen, vraagt dit schriftelijk aan bij zijn werkgever. Er wordt nu uitdrukkelijk bepaald dat de werkgever, na ontvangst van deze aanvraag, de berekeningswijze en het bedrag van de mobiliteitsvergoeding aan de betrokken werknemer moet meedelen.

Zo krijgt deze nog de mogelijkheid om zijn aanvraag opnieuw in te trekken.

 

Antimisbruikbepaling: geen vervanging bestaand voordeel

Instappen in het systeem van de mobiliteitsvergoeding is niet toegelaten wanneer de bedrijfswagen die men wil inleveren, het resultaat was van een omzetting van loon of bestaande voordelen ('salary sacrifice').

 

Deze oorspronkelijke antimisbruikbepaling wordt uitgebreid.

 

Vanaf 1 maart 2019 mag ook de toekenning van de mobiliteitsvergoeding zélf niet gekoppeld zijn aan een gehele of gedeeltelijke omzetting van bestaande voordelen.

Voordelen die men eerder verkreeg als compensatie voor het niet aanvaarden van een bedrijfswagen, vormen op zich dan weer geen beletsel om in het systeem van de mobiliteitsvergoeding te stappen. Deze compensatie moet wel blijken uit de individuele arbeidsovereenkomst.

 

Een voorbeeld ter verduidelijking

Brutoloon inleveren in ruil voor een mobiliteitsvergoeding mag niet.

 

Een brutopremie die men ontvangt ter compensatie van het niet aanvaarden van de bedrijfswagen, kan dan weer wel. Uiteraard op voorwaarde dat de toekenning van deze premie stopt van zodra men de mobiliteitsvergoeding ontvangt.

 

Eigen bijdrage

Wanneer de werknemer een bijdrage betaalt aan de werkgever voor het gebruik van de wagen, brengt men deze eigen bijdrage in mindering van de mobiliteitsvergoeding.

 

Men voorziet nu ook dat het belastbaar voordeel, verbonden aan de mobiliteitsvergoeding, verminderd wordt met deze eigen bijdrage.

 

Vanaf wanneer?

De ingrepen om de mobiliteitsvergoeding meer af te stemmen op het mobiliteitsbudget treden op 1 maart 2019 in werking.

Wat betekent dit voor de werkgever?

Vanaf 1 maart 2019 beschikt de werkgever over twee volwaardige initiatieven voor de bedrijfswagen: het mobiliteitsbudget enerzijds en de versoepelde mobiliteitsvergoeding (cash for car) anderzijds.

 

Tijd dus om uit te maken welke mobiliteitsbehoeften uw werknemers hebben en welk mobiliteitsbeleid u als werkgever wil voeren.

 

Tijd ook om de bedrijfswagenpolicy onder de loep te nemen. Beide systemen gelden immers voor wie behoort tot een functiecategorie waaraan het recht op een bedrijfswagen gekoppeld is volgens het bedrijfswagenbeleid. En dat kan blijken uit de bedrijfswagenpolicy.

 

Onze consultants kunnen u hierbij met raad en daad bijstaan. Voor advies en begeleiding kan u dan ook terecht bij KMOConsultancy@sdworx.com of LegalConsulting@sdworx.com.

Wat betekent dit voor de publieke sector?

De mobiliteitsvergoeding is ook van toepassing in de publieke sector en dit zowel voor de contractuele als statutaire personeelsleden.