Het Federaal Agentschap voor Beroepsrisico’s (Fedris) publiceerde een nieuwe FAQ op haar website. Hierin licht zij de mogelijkheid tot erkenning van COVID-19 als arbeidsongeval toe.

In een eerdere FAQ meende het agentschap nog dat de erkenning van COVID-19 als arbeidsongeval technisch onmogelijk leek.

Vandaag zien zij dat anders. De wijze waarop we besmet raken, laat wel degelijk toe om COVID-19 als arbeidsongeval te benaderen in bepaalde situaties.

Hierbij moeten volgende voorwaarden cumulatief vervuld zijn:

• er is sprake van een plotse gebeurtenis;
• er is een letsel als gevolg van de plotse gebeurtenis;
• de plotse gebeurtenis doet zich voor tijdens de uitvoering van de arbeidsovereenkomst en treedt op door het feit van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst.
  De werknemer moet op het moment van het voorval onder gezag van de werkgever staan.

Kan de werknemer die elementen bewijzen, dan is er een vermoeden van arbeidsongeval. De wetsverzekeraar kan dit vermoeden wel nog weerleggen.

Het bewijs van contact met een besmette persoon, tijdens de uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst, kan tot een vermoeden van arbeidsongeval leiden. Het is belangrijk dat men de gebeurtenis kan isoleren en als oorsprong van de besmetting kan aanwijzen.

Bovendien moet de gebeurtenis plaatsvinden binnen de momenteel aanvaarde incubatietijd (7 dagen).

Fedris benadrukt in dit kader ‘dat de loutere vaststelling, zelfs indien bewezen, dat de besmetting mogelijk niet heeft plaatsgevonden als gevolg van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst of nog, dat de besmetting mogelijk niet het resultaat is van contact met een besmette persoon in het beroepsleven, niet volstaat om de wettelijke vermoedens te weerleggen.’

Fedris verbindt er zich toe om, in geval van weigering van erkenning als arbeidsongeval, op vraag van het slachtoffer de beslissing van de wetsverzekeraar te onderzoeken.