Situering

Door de vangnetbepaling wil men vermijden dat België in internationale situaties wel bevoegd is om belasting te heffen, maar door gebrek aan een wettelijke basis geen effectieve belasting kan heffen op  de betalingen aan het buitenland voor de geleverde diensten.

De belasting wordt geïnd via de bedrijfsvoorheffing. De voorheffing werkt bevrijdend. De begunstigde van de inkomsten hoeven geen aangifte in de belasting der niet-inwoners in te dienen.

Sinds 2016 is het toepassingsgebied ingeperkt. De dienstverlener/niet-inwoner moet zich ten aanzien van die personen rechtstreeks of onrechtstreeks in enigerlei band van wederzijdse afhankelijkheid bevinden. Het al dan niet bestaan van banden van wederzijdse afhankelijkheid is een feitenkwestie. Zo kunnen er bijvoorbeeld banden van wederzijdse afhankelijkheid bestaan omwille van een deelname in het kapitaal.

Een aantal toepassingsgevallen vinden we in de dubbelbelastingverdragen met Roemenië, India, Marokko, Argentinië, Brazilië, Tunesië, Ghana en Rwanda. Het gaat voornamelijk over commissielonen of vergoedingen voor het geven van technische bijstand door inwoners van de voormelde landen.

Daling tarief

Het tarief van de bedrijfsvoorheffing op de inkomsten gevat door deze bepaling daalt van 33% naar 29%.  Het effectief tarief, na aftrek van forfaitaire kosten van 50 %, bedraagt 14,50%.

Bovendien mag het bedrag aan bedrijfsvoorheffing  niet meer bedragen dan de maximale bronheffing voorzien door het dubbelbelastingverdrag.

De inkomsten worden vermeld op een fiche 281.30.

De verlaging is van toepassing op de vanaf 1 mei 2018 betaalde of toegekende inkomsten.

Reden van de verlaging

Het tarief daalt door de recente verlaging van het tarief in de vennootschapsbelasting. Het vennootschapstarief daalt van 33% (+3% crisisbelasting = 33,99%) naar 29% (+2% crisisbelasting = 29,58%) vanaf aanslagjaar 2019 verbonden aan een belastbaar tijdperk dat ten vroegste aanvangt op 1 januari 2018.