De minister van Financiën licht in antwoord op twee recente parlementaire vragen, zijn standpunt toe over de terugbetaling of de terbeschikkingstelling van huisvestingskosten, in het kader van internationale tewerkstelling. Meer bepaald voor buitenlandse stagiairs enerzijds en buitenlandse kaderleden anderzijds.

 

Buitenlandse stagiairs

 

Buitenlandse stagiairs volgen in het kader van hun opleiding een stage in België.

 

De vergoeding voor huisvesting en andere privé-uitgaven die Belgische bedrijven hen in dat kader toekennen, is een belastbaar voordeel van alle aard.

 

Het feit dat de overeenkomsten met de hogescholen en/of universiteiten al dan niet verplicht voorzien in een vergoeding of terbeschikkingstelling van huisvesting, is niet relevant.

 

Het bedrijf moet de vergoedingen vermelden op een fiche 281.10.

 

De minister voegt er wel aan toe dat 'de stagiair de mogelijkheid heeft om, via de aangifte in de inkomstenbelasting, de werkelijke kosten die zijn gemaakt in de uitoefening van zijn of haar stageopdracht bij de onderneming als beroepskost in mindering te brengen van de belastbare bezoldigingen'.  

Dit is slechts nuttig wanneer de kosten het bedrag van de forfaitaire beroepskosten overtreffen.

 

Buitenlandse kaderleden

 

Wanneer een buitenlandse werknemer naar België komt om hier te werken, kan hij of zij vaak genieten van een bijzonder fiscaal statuut voor buitenlandse kaderleden.

 

Dat statuut geeft recht op een aantal fiscale voordelen. Eén daarvan is een terugbetaling door de werkgever van de meeruitgaven die de werknemer moet dragen omwille van zijn detachering of zijn tewerkstelling in België.

 

Belangrijk om weten is dat men daarbij een onderscheid maakt tussen:

• de éénmalige kosten die gelinkt zijn aan de verhuis naar België; en
• de jaarlijks weerkerende kosten zoals bijvoorbeeld de kosten van huisvesting in België.

 

Standpunt Minister

 

In de parlementaire vraag bevestigt de Minister dat men de werkgeverstussenkomst in tijdelijke huisvestingskosten beschouwt als een éénmalige kost die voortvloeit uit de verhuis naar België.

 

Vaak is het immers zo dat een buitenlandse werknemer bij aankomst in België nog niet onmiddellijk over zijn definitieve woonst kan beschikken.

 

Met tijdelijk bedoelt men een periode van maximum 3 maanden.

 

Met andere woorden.

Als de werkgever tussenkomt in de kost van een (tijdelijke) woonst gedurende de eerste drie maanden na aankomst in België, zal men deze tussenkomst volledig als een kost eigen aan de werkgever kunnen beschouwen. 

Ook de terugbetaling van kosten gelinkt aan de huisvesting zoals nutsvoorzieningen, schoonmaak, … vallen hieronder. 

 

Let wel!

Dit standpunt is enkel van toepassing voor die werknemers die kunnen genieten van het bijzonder statuut voor buitenlandse kaderleden.